İmar hukuku, şehir planlaması ve inşaat alanını düzenleyen bir hukuk dalıdır. Bu alanda yapılan inşaatlar sırasında çevreye verilen zararlar, hukuki süreçlerle tazmin edilir. Bu makalede, inşaat sırasında çevreye verilen zararların tazmini süreci ve Türk hukuk sistemindeki mevzuatlar hakkında detaylı bilgiler verilecektir.

İmar hukukunda, inşaat sürecinde çevreye verilen zararların önlenmesi ve tazmini için çeşitli yasal düzenlemeler mevcuttur. Bu düzenlemeler; İmar Kanunu, Çevre Kanunu, İş Kanunu, İnşaat Mühendisleri Odası tarafından yayınlanan Meslek Yasaları ve Yapı Denetim Kanunu gibi kanunlardır. Bu kanunlar, inşaat sürecinde çevre koruması, yapı güvenliği ve tazminat süreçleri gibi konuları düzenlemektedir.

Çevreye verilen zararların önlenmesi için ilk olarak, inşaat projeleri için çevre etki değerlendirmesi (ÇED) raporu düzenlenmesi gerekmektedir. Bu rapor, inşaatın çevreye olan etkilerini değerlendirir ve olası zararları önceden tespit eder. İnşaat sürecinde çevreye zarar verilmemesi için bu raporun yönergelerine uygun hareket edilmelidir.

Ancak bazen inşaat sürecinde çevreye zararlar kaçınılmaz olabilir. Bu durumda zararların tazmini için hukuki süreçler uygulanır. İnşaat sırasında çevreye verilen zararları tazmin etmek amacıyla, zarar gören kişiler veya kurumlar, zararın meydana geldiği inşaat projesinin sahibine veya müteahhide başvurabilirler.

İmar hukukunda çevre zararlarının tazmini süreci, genellikle delil sunma, uzlaşma, arabuluculuk ve dava aşamalarından oluşur. İnşaat sürecinde çevreye verilen zararın tazmini için öncelikle zararın miktarının belirlenmesi gerekmektedir. Bu noktada, zararın belgelenmesi çok önemlidir. Zarar belgeleri, fotoğraflar, uzman raporları, tanık ifadeleri ve diğer kanıtlardan oluşabilir.

Zararın tespitinden sonra, zarar gören kişiler veya kurumlar, zararın meydana geldiği inşaat projesinin sahibi veya müteahhit ile iletişime geçerler. Zarar gören kişiler veya kurumlar, tazminat taleplerini yazılı olarak iletebilirler. Ancak bu süreçte karşılıklı uzlaşma sağlanamazsa, arabuluculuk veya dava yoluna başvurulabilir.

Arabuluculuk, tarafların uzlaşma sağlamak için bir üçüncü kişinin yardımını alması anlamına gelir. Taraflar, bir arabulucu tarafından yönlendirilen toplantılarla anlaşmaya varmayı amaçlarlar. Arabuluculuk sonucunda uzlaşma sağlanırsa, taraflar arasında bir anlaşma yapılır ve tazminat ödemeleri belirlenen şekilde gerçekleştirilir.

Ancak arabuluculuk sürecinde uzlaşma sağlanamazsa veya bir taraf arabuluculuk sürecine katılmak istemezse, dava açılabilir. Bu durumda, mahkeme süreci başlar ve taraflar davacı ve davalı sıfatıyla hukuki sürece devam ederler. Mahkeme, tarafların delillerini değerlendirir ve hukuka uygun bir karar verir. Bu karar doğrultusunda, zarar gören kişi veya kurumlar tazminatlarını alabilirler.

İnşaat sırasında çevreye verilen zararların tazmini süreci, belirli bir prosedürü takip etmektedir. İlk olarak zararın miktarının belirlenmesi ve delillerin toplanması gerekmektedir. Ardından, tarafların uzlaşma sağlaması için arabuluculuk sürecine girilebilir. Uzlaşma sağlanamazsa, dava açılabilir ve mahkeme süreci başlar.

Sonuç olarak, inşaat sırasında çevreye verilen zararlar hukuki süreçlerle tazmin edilmelidir. Bu süreçte zarar gören kişiler veya kurumlar, zararın meydana geldiği inşaat projesinin sahibi veya müteahhit ile iletişime geçmelidir. Zararın tazmini için uzlaşma sağlanamazsa, arabuluculuk veya dava yoluna başvurulabilir. Türk hukuk sistemi, çevreye verilen zararların tazmini sürecinde delil sunma, uzlaşma, arabuluculuk ve dava gibi prosedürleri belirlemiş ve bu sürecin doğru işlemesi için yasal düzenlemeler yapmıştır.