Çocukların malvarlığı üzerindeki anne-baba kontrolü, Türk Hukuku’nda özenle düzenlenen hükümlerle belirlenmektedir. Türk Medeni Kanunu’nun 331. maddesi, çocuğun malvarlığına ilişkin ana kuralları belirlerken, ayrıca Türk Medeni Kanunu’nun 405-406. maddeleri de çocukların malvarlığı üzerindeki anne-baba kontrolü hakkında önemli hükümler içermektedir.
Çocuğun malvarlığı üzerinde anne-baba kontrolü, çocuğun 18 yaşına gelinceye kadar devam etmektedir. Bu dönemde anne-baba, çocuğun malvarlığına ilişkin bazı kararlar almak ve çocuğun malvarlığını yönetmekle sorumludur. Çocuğun malvarlığı, gayrimenkul, menkul ve ticari işletme gibi çeşitli varlıkları kapsayabilir.
Anne-baba, çocuğun malvarlığı üzerinde söz sahibi olurken, en önemli sorumluluğu çocuğun haklarına zarar vermeden, çocuğun yaşam standartlarına uygun olarak malvarlığını yönetmektir. Çocuğun malvarlığı üzerinde anne-baba kontrolü, mahkeme kararıyla sınırlanabilir veya çocuğun menfaatleri gerektirdiğinde tamamen ortadan kaldırılabilir.
Anne-baba, çocuğun malvarlığını yönetirken, malvarlığı üzerinde tasarruf yetkisine sahiptir. Bu yetki çerçevesinde anne-baba, çocuğun malvarlığını idare etmekte, gelirlerini tahakkuk ettirmekte, masraflarını karşılamakta ve çocuğun geleceği için yatırımlar yapmaktadır. Ancak, anne-baba, çocuğun malvarlığını kendi menfaatleri doğrultusunda kullanamaz ve çocuğun malvarlığı üzerinden kişisel faydalar sağlayamaz.
Anne-baba, çocuğun malvarlığı üzerindeki kontrolünü genellikle birlikte kullanır. Yani, her iki ebeveyn, çocuğun malvarlığıyla ilgili kararları birlikte alır ve malvarlığını birlikte yönetir. Ancak, Türk Medeni Kanunu’nun 405. maddesi uyarınca, mahkeme, çocuğun menfaatleri gerektirdiğinde anne veya baba veya her ikisine çocuğun malvarlığı üzerinde tek başlarına tasarrufta bulunma yetkisi verebilir.
Anne-baba, çocuğun malvarlığı üzerinde kontrol sahibi olurken, aynı zamanda hesap verebilirlik ilkesine bağlıdır. Türk Medeni Kanunu’nun 406. maddesi uyarınca, anne-baba, çocuğun malvarlığı hakkında düzenli olarak mahkeme önünde hesap vermekle yükümlüdür. Bu hesap verme yükümlülüğü, çocuğun menfaatlerini koruma amacı taşır ve anne-baba, çocuğun malvarlığı üzerinde hesapsız hareket etme veya kötü niyetli davranma olasılığını engellemek için düzenlenmiştir.
Sonuç olarak, çocukların malvarlığı üzerindeki anne-baba kontrolü, Türk Hukuku’nda Ana Kanun ve ilgili mevzuatlarla düzenlenen bir konudur. Anne-baba, çocuğun malvarlığını yönetirken çocuğun haklarına zarar vermeden, çocuğun menfaatlerini gözetmeye ve hesap verme yükümlülüğüne uymaya özen göstermelidir. Mahkeme, çocuğun menfaatlerini koruma amacıyla çocuğun malvarlığı üzerinde anne-babaya belirli sınırlamalar getirebilir veya anne veya baba veya her ikisine tek başlarına tasarrufta bulunma yetkisi verebilir.