Borçlar hukuku, bireyler arasında yapılan çeşitli sözleşmelere ilişkin yaptırımları düzenleyen bir hukuk dalıdır. Sözleşmeler, tarafların karşılıklı olarak taahhütlerde bulunduğu belgelerdir ve borçların ifasını düzenler. Ancak bazen taraflar, sözleşme şartlarına uymamaları veya diğer nedenlerle bir sözleşmeyi sona erdirmek isteyebilirler. Bu durumda, sözleşmenin feshi gerekmektedir. Borçlar hukukunda fesih, sözleşme ilişkisini sona erdirmek anlamına gelir ve belirli yöntemlerle gerçekleştirilir.
Öncelikle, sözleşmelerin feshi için genel olarak tarafların anlaşması gerekmektedir. Taraflar, ortak bir karar alarak ve anlaşarak sözleşmeyi sonlandırabilirler. Bu durumda, taraflar yeni bir anlaşma yaparak ya da sözleşmede belirtilen hükümlere uygun şekilde hareket ederek, var olan sözleşmeyi sona erdirebilirler. Ancak fesih için belirli bir süre önceden haber vermek gerekebilir. Bu süre, sözleşmede belirtilen süreye ya da ilgili yasal düzenlemelerdeki sürelere tabidir.
Bazı durumlarda ise, taraflardan biri sözleşmeyi tek taraflı olarak feshetmek isteyebilir. Ancak tarafların tek taraflı olarak sözleşmeyi feshetmeleri için, sözleşmede belirtilen veya yasal olarak öngörülen belirli hallerin varlığı gerekmektedir. Bu haller, genellikle sözleşmenin ihlali, tarafların ifa etme güçlüğü, haksız rekabet ve benzeri durumlar olabilir. Örneğin, bir satıcı, sözleşmede belirtilen teslim sürelerine uymaması durumunda alıcı, sözleşmeyi feshedebilir.
Fesih süreci, genellikle yazılı olarak bildirimle gerçekleştirilir. Taraflar, sözleşmenin feshini karşı tarafa yazılı olarak bildirirler. Bu bildirimde, sözleşmenin hangi maddesine dayanılarak feshedildiği, fesih nedeni ve sözleşmenin hangi tarihinden itibaren sona ereceği açıkça belirtilmelidir. Yazılı bildirimin yanı sıra bazı durumlarda belirli form şartları da bulunabilir. Bu nedenle, sözleşmenin tarafı olan kişiler, fesih sürecini başlatırken, bu hususlara dikkat etmelidirler.
Sözleşmenin feshinden sonra, tarafların hakları ve yükümlülükleri değişebilir. Genellikle, taraflara birbirlerine karşı olan taahhütlerini yerine getirmek için makul süre verilir. Bu süre zarfında taraflar, kalan borçlarını tamamlamak, malın iadesini yapmak veya diğer taahhütlerini yerine getirmek için gerekli adımları atmaları beklenir. Eğer taraflar, bu süre zarfında taahhütlerini yerine getirmezlerse, karşı taraf çeşitli yollarla haklarını arayabilir. Bu yollar arasında tazminat talepleri, sözleşmeden dönme gibi farklı seçenekler bulunabilir.
Sonuç olarak, borçlar hukukunda sözleşmenin feshi, bazen tarafların anlaşmasıyla, bazen ise belirli sebeplerle tek taraflı olarak gerçekleştirilebilir. Feshin nasıl gerçekleşeceği, sözleşmenin ve yasaların fesih hükümlerine bağlı olarak değişebilir. Taraflar, fesih sürecinde yazılı olarak bildirim yapmalı ve gerekli adımları atmalıdır. Sözleşmenin feshinden sonra, tarafların hakları ve yükümlülükleri farklılık gösterebilir ve gerekli hukuki adımlar atılabilir.